Bye bye Can Tho

Verstandig als we zijn, zijn we gisterenavond behoorlijk op tijd naar bed gegaan, want het zou een kort nachtje worden. Vanmorgen moesten we namelijk voor het krieken van de dag er uit. Om 5.25 uur verzamelen, om met de boot naar de floating market te gaan.

Wat we toen nog niet wisten, is hoe kort het nachtje daadwerkelijk zou worden. De muggen terroriseerden ons weer ongenadig en de bedden waren echt te klein om met zijn vieren in de verzengende hitte in de te krappe klamboe’s een ietwat comfortabel plekkie te vinden, zodat Joet en ik uiteindelijk niet alleen slechts hooguit een uurtje geslapen hebben, maar ook helemaal lek geprekt zijn. Wederom a night from hell!

Voordeel was dat we voor één keer geen enkele moeite hadden met op tijd zijn. Sterker nog, we waren de eerste! De boottocht naar de floating market was heel leuk. Midden op de behoorlijk brede Mekong drijven allemaal kleine vrachtscheepjes. Elke boot heeft voorop een hoge stok, met daaraan vastgeknoopt alle soorten aardappelen, groenten en fruit. die ze verkopen. Een reclamezuil dus. Met kleinere bootjes, een soort van pramen, komen de mensen langszij om hun inkopen te doen. Tussendoor varen weer andere mensen, wederom in praampjes, die eten en drinken verkopen. Een bedrijvig geheel dus. Het fenomeen floating market sterft jammer genoeg een langzame dood. Tien jaar geleden was de floating market nog 5 keer zo groot als nu. Alles wordt langzamerhand meer en meer naar het land verplaatst. De landmarkt maakt een omgekeerd evenredige ontwikkeling door, da’s alleen niet zo speciaal, daar zijn er duizenden van.

Eenmaal terug in de Shack was het tijd voor een power nappie, wat verloren slaap inhalen. Dat viel ff tegen! We werden door een op hol geslagen horde woeste kamikaze mosquito’s mitrailleur-geprikt. In no time had ik (en ik niet alleen) op elk been tenminste 100 prikken (niet overdreven). Joet en ik keken elkaar aan en in a split second waren we het eens. We gaan weg en wel nu!

Gelukkig was het niet ingewikkeld om on the spot vervoer terug naar Saigon geregeld te krijgen en hingen er toevallig ook nog eens twee Italianen rond die onze voor nog een nacht geboekte kamer graag over wilden nemen. Via booking.com hadden we een minuut later al een hotel in Saigon geregeld. En off we go, een trip van drie-en-een-half uur back to civalisation!

Het nieuwe hotel is prachtig. Eigenlijk is het geen hotel, maar zijn het nog niet verhuurde serviced appartementen in een gated expad community aan de Saigon rivier. Zowel het appartement zelf, als het complex is van alle gemakken voorzien, waaronder western food delivery. Meer dan voldoende luxe om de Voortmannetjes in een nachtje weer op volle krachten te laten komen.