*** SEATTLE *** (het begin van deel 2)

Ons laatste nachtje in de camper hebben we redelijk geslapen. Ikzelf heb voor mijn gevoel zowat niet geslapen, ‘k lag me weer es veel te druk te maken over het inleveren van de camper en of het allemaal wel goed zou gaan met het vliegen, of we nog een tas konden kopen .. enz. enz. enz.

Om 9.00 uur Sharp reden we weg van de camping, we zijn eerst naar een klein winkelcentrum gereden waar geen tas te krijgen was. Omdat we toch uiterlijk om 10.30 uur bij Road Bear moesten zijn (en het liefst eerder als je schade had) was er geen tijd meer om nog een andere winkel te proberen, we besloten de overgebleven spullen in vuilniszakken te stoppen en dan op het vliegveld maar een tas te kopen.

Eerst nog even getankt en om 9.45 uur waren we er. Er stond al 1 camper voor ons in de rij om in te leveren dus we hebben netjes aangesloten. De kinderen wisten de weg nog en hebben zich prima vermaakt op de veranda (de hele tijd trappetje op en trappetje af is toevallig hartstikke leuk hoor). De inspectie kon beginnen …. Terwijl ik binnen in de camper de laatste spullen in de vuilniszakken aan het proppen was (het waren er vijf …. ) liep Ron met de man-die-de-controle-doet een rondje om de camper. Geen deukjes, geen krasjes, hmmm … jullie hebben de propanetank niet volgegooid … (ow moest dat dan? … ff de domme gespeeld, we wisten ut wel maar hadden er geen zin meer in … maar dat hebben we maar niet gezegd).

En toen kwam dus de luifel aan de beurt … de expert werd er bij geroepen en heeft het hele zaakkie gedemonteerd en met een loep bekeken, is op het dak geklommen … beschuldigde Ron er tussen neus en lippen door nog even van dattie de bovenkant ook had stukgemaakt. Dat was dus niet zo en dus werd Ron enigszins pissig (heb tegenum gezegd dattie zich rustig moest houden en ben even weggelopen om bij de kids te kijken. Ron ging het kantoortje in, kwam weer naar buiten en werd na een minuut of tien weer binnengeroepen.

De schade; 80 dollar !!! De vent die die tieribs eromheen heeft gedaan schatte minimaal 1000 dollar omdat één kant van de luifel vervangen moest worden. Dat viel dus enorm mee, alleen het onderpootje maar ! WHIEHOEEEEEEE !!!! Dank aan alle engeltjes op onze schouders (om het te vieren zijn we ’s avonds meteen maar gaan uit eten). De camper die voor ons stond had ook schade aan de luifel en die schade was 1300 dollar … schade waarvan ze niet eens wisten dat ze het hadden, het was blijkbaar gebeurd tijdens het rijden. Zo kon het dus ook…

Na het inladen van onze bagage (wat er redelijk shabby-tokkie-achtig uitzag, twee rugzakken, viif reistassen, twee trolleys, twee buggy’s en vijf vuilniszakken, alles uitpuilend) zijn we naar het vliegveld gebracht waar we ruim op tijd voor onze vlucht van 15.45 uur aankwamen. Ron heeft meteen een reistas (op wieltjes zelfs) gezocht, gevonden en gekocht. Gelukkig ! Anders hadden we toch echt dingen weg moeten gooien. Tas ingepakt, ingecheckt en daarna ff geluncht en gewacht tot we het vliegtuig in konden.

We vlogen met United Express (een regionale dochter van United Airlines), in een vliegtuig(je) waar maar 66 mensen in konden. Niet al te groot dus, twee rijtjes van twee stoelen naast elkaar. Anna en Vic hebben het werkelijk waar geweldig gedaan, we hebben ze eigenlijk niet gehoord. Terwijl we op het vliegveld een paar uur moesten wachten op de vlucht hebben ze lekker rondgerend en gedold dus ze waren moe ! We waren denk ik nog geen vijf minuten in de lucht of ze lagen lekker te slapen.

Om 19.00 uur waren we in het hotel, ff gerelaxed op de kamer en daarna met de (gratis) shuttle naar een restaurantje gereden om te eten. Heerlijk barbecuevlees en lokale biertjes. Toen we terug kwamen op de kamer voelde Anna zich niet zo lekker, ze had flinke koorts en dat is eigenlijk nog steeds zo. Khoop dat ze zich morgen wat beter voelt.
Moe maar voldaan zijn we lekker gaan slapen in een luxe groot zacht bed met veel kussens !!

Morgenochtend om 9.30 uur worden we opgehaald om onze nieuwe camper te gaan halen, spannend !!

p.s. inmiddels zitten we al in Gig Harbor en hebben we de nieuwe camper (die op het eerste oog prima bevalt) maar gaan we zo lekker slapen en maak ik dat verhaaltje morgen, goed ??