Jasper
Door: Yootha
Blijf op de hoogte en volg Ron, Joet, Anna en Vic !!
23 Juni 2009 | Canada, Jasper
En zo kan het dus zomaar gebeuren dat je op een ochtend in de tweede helft van juni wakker wordt … het is 8.00 uur in de ochtend … door het kleine dakraampje boven je hoofd zie je dat het licht is … je doet de camperdeur open en …………… HET SNEEUWT !!
Dat is op zo’n moment wel het minste wat je verwacht. Ik heb Ron nog nooit zo snel zijn bed uit zien springen. Meteen de kinderen in warme truien, vesten en jassen gehesen, muts op, laarzen aan en hop naar buiten. Men wat was het KOUD! Maar ow wat is het gaaf om dan ineens in een sneeuwbui te zitten.
We hebben de handel ingepakt, onze Two Jack Hilton bleek snowproof te zijn, joepie ! In de sneeuw hebben we onze reis over de Icefields Parkway richting Jasper vervolgd. Bij het Columbia Icefield zag je nog steeds geen hand voor ogen dus die hebben we maar overgeslagen. Jammer … het leek ons onwijs gaaf om met zo’n gletsjerbus over de ijs- en sneeuwvelden te rijden en een klein (en veilig) wandelingetje te kunnen maken op de gletsjer. Maar in dit weer had dat helemaal geen zin, je zag niets !
Op z’n Voortmannetjes (onnozel nog geen kilometer voor de eerste geplande stop) hebben we de camper even aan de kant gezet voor een kop koffie en een sigaretje in HET ZONNETJE ! Hoe raar is dat, zo rij je nog in een heuse sneeuwbui en zo rij je in een stralend zonnetje, weliswaar met donkere wolken eromheen maar de zon scheen ! Na deze opkikkerstop waren we dus lekker snel (binnen de minuut) bij de Sunwapta Waterfalls. Vrijwel direct achter de parkeerplaats kon je (vanachter hekken) deze bulderende watermassa bekijken die zich door een smalle kloof heen beukte. Je kon er met een bruggetje overheen lopen. Anna en Vic hebben hun ogen uitgekeken en waren verbaasd van het bulderend geluid dat zo’n waterval maakt. Toen we er een half uurtje hadden rondgeslenterd zijn we weer richting camper gegaan, op naar onze volgende stop; De Athabasca Falls, die zich 23 meter woest naar beneden stort.
Je kon deze waterval via looppaden (wederom met hekken ervoor) van alle kanten bekijken en ook deze stop was weer meer dan fraai.
Inmiddels was het de hoogste tijd voor Vic om een powernap te doen, dat kwam goed uit want we moesten nog een halfuurtje rijden voordat we Jasper zouden bereiken. In Jasper hebben ze welgeteld één camping waar ze (een handvol) fullhookups hebben (elektriciteit, water en sewer (zodat je je wc-slang meteen kunt aansluiten). Na ruim een week van drycampen waren we wel toe aan een beetje luxe, helaas was er geen plek meer. Maar de jongen in het hokje vertelde dat er nog wel plek met elektriciteit was op Wapiti Winter, alleen zouden we dan wel op asfalt staan (het is eigenlijk gewoon de parkeerplaats van de IKEA maar dan in een iets andere setting).
Zo gezegd zo gedaan, op naar Wapiti, plaatsje geboekt, wctje geleegd, water gevuld, boodschapje gedaan in Jasper, terug naar de camping, kinderen gedoucht, camper gereorganiseerd, verhaaltjes klaargezet voor het weblog, gegeten, zelf gedoucht, alle apparatuur aan de opladers gelegd, 23 keer naar de vuilnisbak gelopen kortom … al met al geen slechte camping om weer even op adem te komen na al dat drycampen. Sterker nog, deze camping is precies wat we op dit moment nodig hebben.
Morgen gaan we Lake Maligne bezoeken en als we nog tijd en zin hebben misschien ook nog Maligne Canyon.
Als het goed is hebben we over ongeveer drie dagen weer internet en kunnen we onze verhalen en foto’s weer plaatsen. We zijn inmiddels de twaalfde week van onze reis ingegaan … slik … het aftellen is begonnen.
Alhoewel ik het zelf niet erg vind om weer naar huis te gaan …. Home sweet home zeggen ze dan !!
Dat is op zo’n moment wel het minste wat je verwacht. Ik heb Ron nog nooit zo snel zijn bed uit zien springen. Meteen de kinderen in warme truien, vesten en jassen gehesen, muts op, laarzen aan en hop naar buiten. Men wat was het KOUD! Maar ow wat is het gaaf om dan ineens in een sneeuwbui te zitten.
We hebben de handel ingepakt, onze Two Jack Hilton bleek snowproof te zijn, joepie ! In de sneeuw hebben we onze reis over de Icefields Parkway richting Jasper vervolgd. Bij het Columbia Icefield zag je nog steeds geen hand voor ogen dus die hebben we maar overgeslagen. Jammer … het leek ons onwijs gaaf om met zo’n gletsjerbus over de ijs- en sneeuwvelden te rijden en een klein (en veilig) wandelingetje te kunnen maken op de gletsjer. Maar in dit weer had dat helemaal geen zin, je zag niets !
Op z’n Voortmannetjes (onnozel nog geen kilometer voor de eerste geplande stop) hebben we de camper even aan de kant gezet voor een kop koffie en een sigaretje in HET ZONNETJE ! Hoe raar is dat, zo rij je nog in een heuse sneeuwbui en zo rij je in een stralend zonnetje, weliswaar met donkere wolken eromheen maar de zon scheen ! Na deze opkikkerstop waren we dus lekker snel (binnen de minuut) bij de Sunwapta Waterfalls. Vrijwel direct achter de parkeerplaats kon je (vanachter hekken) deze bulderende watermassa bekijken die zich door een smalle kloof heen beukte. Je kon er met een bruggetje overheen lopen. Anna en Vic hebben hun ogen uitgekeken en waren verbaasd van het bulderend geluid dat zo’n waterval maakt. Toen we er een half uurtje hadden rondgeslenterd zijn we weer richting camper gegaan, op naar onze volgende stop; De Athabasca Falls, die zich 23 meter woest naar beneden stort.
Je kon deze waterval via looppaden (wederom met hekken ervoor) van alle kanten bekijken en ook deze stop was weer meer dan fraai.
Inmiddels was het de hoogste tijd voor Vic om een powernap te doen, dat kwam goed uit want we moesten nog een halfuurtje rijden voordat we Jasper zouden bereiken. In Jasper hebben ze welgeteld één camping waar ze (een handvol) fullhookups hebben (elektriciteit, water en sewer (zodat je je wc-slang meteen kunt aansluiten). Na ruim een week van drycampen waren we wel toe aan een beetje luxe, helaas was er geen plek meer. Maar de jongen in het hokje vertelde dat er nog wel plek met elektriciteit was op Wapiti Winter, alleen zouden we dan wel op asfalt staan (het is eigenlijk gewoon de parkeerplaats van de IKEA maar dan in een iets andere setting).
Zo gezegd zo gedaan, op naar Wapiti, plaatsje geboekt, wctje geleegd, water gevuld, boodschapje gedaan in Jasper, terug naar de camping, kinderen gedoucht, camper gereorganiseerd, verhaaltjes klaargezet voor het weblog, gegeten, zelf gedoucht, alle apparatuur aan de opladers gelegd, 23 keer naar de vuilnisbak gelopen kortom … al met al geen slechte camping om weer even op adem te komen na al dat drycampen. Sterker nog, deze camping is precies wat we op dit moment nodig hebben.
Morgen gaan we Lake Maligne bezoeken en als we nog tijd en zin hebben misschien ook nog Maligne Canyon.
Als het goed is hebben we over ongeveer drie dagen weer internet en kunnen we onze verhalen en foto’s weer plaatsen. We zijn inmiddels de twaalfde week van onze reis ingegaan … slik … het aftellen is begonnen.
Alhoewel ik het zelf niet erg vind om weer naar huis te gaan …. Home sweet home zeggen ze dan !!
-
27 Juni 2009 - 08:22
Esther:
Kostte even anderhalf uur, maar erg leuk om jullie verhalen weer te lezen. Super dat jullie het zo naar jullie zin hebben! Prachtige foto's ook!
Ook leuk om jullie weer in het echt te zien, nog 25 dagen!
dikke kus Esther -
27 Juni 2009 - 08:58
Marielle,Dewi,Kira:
Hallo lieve mensen,
Allereerst willen wij Victor nog feliciteren met zijn 3de verjaardag. Anna,Dewi mist jou heel erg en vindt het nu wel tijd dat je terug komt. Ze vraagt vaak naar jou en is dan erg nieuwsgierig wat je aan het doen bent. Ik vertel haar dan dat Anna allemaal leuke dingen aan het doen is en dat het nu nog 4weken duurt voordat jullie terug komen. Wij willen jullie nog een leuke tijd toewensen voor de laatste weekjes.
Een hele Dikke Kus en Knuffel van Dewi
En veel liefs van Kira en Marielle -
27 Juni 2009 - 12:12
Natas:
Prachtige verhalen en foto's weer...en dan te bedenken dat iedereen toch gewend is aan deze verhalen, komen jullie (alweer) terug over ong. 25 daagjes!!! Echt, zelfs hier komt dan ooit een einde aan he? Maar wees getroost, 25 dagen is nog LANG...ik ben nog nooit zo lang op vakantie geweest iig hahaha!! Geniet ze nog!! -
27 Juni 2009 - 13:39
Tanja:
Ron, wat een geweldige foto. Je lijkt wel Swiebertje. Ik heb er een printje van gemaakt.
Doeiiiii -
27 Juni 2009 - 18:08
Mieke:
Hallo daar in Canada, wat een gebied, zolang zonder internet, dat was toch even afkikken van mijn dagelijks reis met jullie. Fijn om weer wat te horen, ben blij dat met jullie alles goed gaat, blijf genieten ook al is het nog maar 25 dagen......... Probeer nog wat beren te scoren voor de foto's. Tegen de avond kun je ze spotten als je geluk hebt, zeker in de buurt van Banff en Jasper.
Groeten vanuit Rotterdam.
Mieke Marco Denise en Diandra. -
27 Juni 2009 - 20:22
Skoffie:
Over een reis van uitersten gesproken qua weersomstandigheden.....sohee!!!
Zo zit je heerlijk in de zon....zo sta je sneeuwballen te gooien, how impressive!
25 dagen nog te gaan samen.......geniet ervan!
P.s die gekochte mutsjes van jullie, die vind ik me een partijtje KECK!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
