Moederdag in Richfield
Door: Ron
Blijf op de hoogte en volg Ron, Joet, Anna en Vic !!
10 Mei 2009 | Verenigde Staten, Richfield
Gisterenavond na het gezellige etentje met zijn viertjes brachten Joetie en ik de kids samen naar bed, in de hoop later die avond samen nog een slaapmutsje op Joetie’s verjaardag te kunnen nemen. Eenmaal in de slaapkamer aangekomen (dit klinkt langer dan het in werkelijkheid duurde) deden Anna en Vic een meer dan geslaagde poging deze doelmatig ingerichte ruimte grondig te verbouwen. Het duurde dan ook nogal ff voordat de rust wedergekeerd was.
Inmiddels was het eigenlijk ook voor ons bedtijd geworden. Joetie wilde wel gaan slapen en ik vond het nog een uurtje en een paar biertjes te vroeg, dus checkte ik de living in de ranch nog ff. Op JR en Chris (één van onze gidsen en tegelijkertijd de hoefijzersmid) na was het uitgestorven. Direct vroegen zij waar wij nou waren gebleven want ze hadden speciaal voor ‘Yootha having her birthday in Utah’ een birthday-cake gemaakt… Hebben wij weer.
Anyway, daarna nog ff met Chris geboomd. Bleek dat ze op de ranch voor het personeel een streng alcohol verbod hadden (ook de gasten kunnen op de ranch geen alcohol kopen, zelf meegebrachte waar mag als ‘vanzelfsprekend’ wel gedronken worden, hypocriete boys die Yanks). Worden ze ermee gesignaleerd dan worden ze op staande voet ontslagen. Op zich snap ik wel dat de combi van dronken wilde cowboys en gastvrijheid een weinig op gespannen voet kan staan, maar een beetje kinderachtig is het wel. Zeker als je weet dat al het personeel tenminste zes maanden op de ranch verblijft. Nu wil het toeval dat wij nog een onaangebroken flessie Jan Wandelaar black label in de camper hadden liggen. Ik mocht Chris wel en als twee kleine jongetjes zijn we onopvallend naar buiten gegaan (zogenaamd omdat ik moest roken), hebben we de fles gehaald en heeft Chris um verstopt om um later op een passend moment soldaat te kunnen maken.
Terug in de living was er nog voldoende tijd om JR ff goed in de zeik te nemen over de arbeidsvoorwaarden op de ranch (we vergeleken telkens de uren per werkweek, verlof etc. van Chris en mij). Of de brave man (type stoere allesbepalende en alleswetende manager) ut helemaal kon waarderen weet ik niet. Chris en ik hadden in ieder geval de grootste lol… Ik vrees dat mijn uurtje in de living voor Chris nog wel eens als een behoorlijke CLM (Career Limiting Move) kan uitpakken.
Vanmorgen dan alsnog de birthday-cake gekregen. Sodeju, wat was dat ding groot. Drie afgeladen bussen vol uitgehongerde Fransozen konden zich hier een week te goed aan doen. Anyhoe, we hebben ut in grote dank aanvaard, er een stukje van af gesneden en eenmaal op de camping de meer dan riante rest aan een hoogverbaasde campingbaas geschonken.
Voor het overige was vandaag een beetje tegendraads dagje. De reis ging 180 graden tegenovergesteld aan de richting waarnaar we eigenlijk naar toe moesten, we hebben een waardeloze nacht gehad (Vic is nog steeds niet helemaal bien,we kijken het nog ff aan maar denken eigenlijk dattie misschien wel een keelontsteking heeft – hij heeft witte puntjes in zijn keel en stinkt als een bunzing uit zijn mondje -, gelukkig is er in Richfield een ziekenhuis, misschien moeten we daar morgen ook nog wel ff langs… we hebben tenslotte nog nix te doen hier …), de kids zijn niet buiten een straal van 30 cm van Joetie te krijgen en Joetie kon deze schaduw logischerwijs ook niet de hele tijd appreciëren.
Desondanks zijn we na een rustig ritje (onderweg nog ff de voorraden bij onze vrienden van de Walmart aangevuld) op een heerlijke camping in Richfield gesettled, waar Joet en ik van de BBQ genoten hebben en de kinderen van de rijkelijk uitgeruste playground.
Aan het eind van de middag waren we zelfs getuige van ut wonderbaarlijke herstel van Vic. ‘K hoop dat dat zich voortzet en dat de dag van morgen mij voor het overige in ieder geval mijn bankpas brengt …
Oh ja, en moederdag vraag je je dan af. Well, you know, eigenlijk is ut elke dag moederdag…. (Joetie mag tenslotte met de Voortmannetjes mee op pad en ze hoefde vandaag van ons de was niet te doen, dat doet ze nu morgen ;-))…
Inmiddels was het eigenlijk ook voor ons bedtijd geworden. Joetie wilde wel gaan slapen en ik vond het nog een uurtje en een paar biertjes te vroeg, dus checkte ik de living in de ranch nog ff. Op JR en Chris (één van onze gidsen en tegelijkertijd de hoefijzersmid) na was het uitgestorven. Direct vroegen zij waar wij nou waren gebleven want ze hadden speciaal voor ‘Yootha having her birthday in Utah’ een birthday-cake gemaakt… Hebben wij weer.
Anyway, daarna nog ff met Chris geboomd. Bleek dat ze op de ranch voor het personeel een streng alcohol verbod hadden (ook de gasten kunnen op de ranch geen alcohol kopen, zelf meegebrachte waar mag als ‘vanzelfsprekend’ wel gedronken worden, hypocriete boys die Yanks). Worden ze ermee gesignaleerd dan worden ze op staande voet ontslagen. Op zich snap ik wel dat de combi van dronken wilde cowboys en gastvrijheid een weinig op gespannen voet kan staan, maar een beetje kinderachtig is het wel. Zeker als je weet dat al het personeel tenminste zes maanden op de ranch verblijft. Nu wil het toeval dat wij nog een onaangebroken flessie Jan Wandelaar black label in de camper hadden liggen. Ik mocht Chris wel en als twee kleine jongetjes zijn we onopvallend naar buiten gegaan (zogenaamd omdat ik moest roken), hebben we de fles gehaald en heeft Chris um verstopt om um later op een passend moment soldaat te kunnen maken.
Terug in de living was er nog voldoende tijd om JR ff goed in de zeik te nemen over de arbeidsvoorwaarden op de ranch (we vergeleken telkens de uren per werkweek, verlof etc. van Chris en mij). Of de brave man (type stoere allesbepalende en alleswetende manager) ut helemaal kon waarderen weet ik niet. Chris en ik hadden in ieder geval de grootste lol… Ik vrees dat mijn uurtje in de living voor Chris nog wel eens als een behoorlijke CLM (Career Limiting Move) kan uitpakken.
Vanmorgen dan alsnog de birthday-cake gekregen. Sodeju, wat was dat ding groot. Drie afgeladen bussen vol uitgehongerde Fransozen konden zich hier een week te goed aan doen. Anyhoe, we hebben ut in grote dank aanvaard, er een stukje van af gesneden en eenmaal op de camping de meer dan riante rest aan een hoogverbaasde campingbaas geschonken.
Voor het overige was vandaag een beetje tegendraads dagje. De reis ging 180 graden tegenovergesteld aan de richting waarnaar we eigenlijk naar toe moesten, we hebben een waardeloze nacht gehad (Vic is nog steeds niet helemaal bien,we kijken het nog ff aan maar denken eigenlijk dattie misschien wel een keelontsteking heeft – hij heeft witte puntjes in zijn keel en stinkt als een bunzing uit zijn mondje -, gelukkig is er in Richfield een ziekenhuis, misschien moeten we daar morgen ook nog wel ff langs… we hebben tenslotte nog nix te doen hier …), de kids zijn niet buiten een straal van 30 cm van Joetie te krijgen en Joetie kon deze schaduw logischerwijs ook niet de hele tijd appreciëren.
Desondanks zijn we na een rustig ritje (onderweg nog ff de voorraden bij onze vrienden van de Walmart aangevuld) op een heerlijke camping in Richfield gesettled, waar Joet en ik van de BBQ genoten hebben en de kinderen van de rijkelijk uitgeruste playground.
Aan het eind van de middag waren we zelfs getuige van ut wonderbaarlijke herstel van Vic. ‘K hoop dat dat zich voortzet en dat de dag van morgen mij voor het overige in ieder geval mijn bankpas brengt …
Oh ja, en moederdag vraag je je dan af. Well, you know, eigenlijk is ut elke dag moederdag…. (Joetie mag tenslotte met de Voortmannetjes mee op pad en ze hoefde vandaag van ons de was niet te doen, dat doet ze nu morgen ;-))…
-
11 Mei 2009 - 06:23
Anneke:
Leuke Moederdag Jootha! Gaat dat elk jaar zó??
Gelukkig heb je de tekeningen nog :-)! Goed bewaren hoor, ik vond er laatst ook nog een paar in de schuur, zó leuk! Veel plezier verder enne..scucces met de was :-). Groetjes aan allemaal, Anneke. -
11 Mei 2009 - 08:36
Elly:
OOOOOhhhhh, veeeeel te laat maar nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag Yootha!
Heb ook net gelezen dat je een fantastische moederdag hebt gehad, haha.
liefs van Elly en de andere drie kampmannetjes -
11 Mei 2009 - 09:28
Skoffie:
Ik kan nu alleen maar denken aan Chris en Jan de wandelaar.....kheb zo'n vermoeden dat dat dikke vrienden zijn geworden! Tof van je Ron!
En verder.....hoop ik dat de bankpas weer terug komt bij de baasjes!
Yihaaaa..... -
11 Mei 2009 - 15:56
Sjoen:
Aaaah Jan Wandeklaar RULES!! Elke dag moederdag ook!!! Ron, je krijgt n TIK!! -
11 Mei 2009 - 16:23
Mieke:
Nou, Yootha het is bijna vaderdag.............
Moederdagkus van Mieke -
11 Mei 2009 - 17:17
Minna:
Wij volgen jullie op de voet, leuke verhalen en foto's. Yootha nog gefeliciteerd met je verjaardag en nu ook al met de moederdag.
Leuk om op deze wijze een beetje op de hoogte te blijven. Ga zo door!
Sorry voor deze onpersoonlijke manier, maar wij hebben een vraagje? Mijn ouders zijn hier in Ter Aar met een busje en wij vroegen ons af of ze het busje op jullie erf mochten parkeren?
Wij wensen jullie nog een geweldige reis... en tot over paar maanden. (wat klinkt dat nog ver weg)Groeten ook aan de kinderen van onze kid's.
:-)
Minna Pieterse
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
