Burnaby
Door: Ron
Blijf op de hoogte en volg Ron, Joet, Anna en Vic !!
14 Juli 2009 | Canada, Burnaby
Aan alle goeie dingen komt een eind, dus ook aan ons geweldige verblijf bij de Ueberschar’s. Op internet hadden we ’s morgens vroeg al de ferrytijden gecheckt en we mikten op die van 12.55 uur. Dat betekende dat we uiterlijk om 11.30 bij Frank en Joanna weg moesten rijden. Geheel volgens de verwachtingen lukte dat niet.
Na een afscheid waarbij niet iedereen het droog kon houden vertrokken we met zo’n 20 minuten vertraging en wisten we dat er nog steeds plek op de ferry zou moeten zijn. Dat ik als een maniakale formule 1 coureur naar de ferry heb gereden maakte allemaal nix uit, bij aankomst bleek er voor ons met oversized vehicle geen plek meer te zijn op de boot (wel voor gewone auto’s, maar wat hadden wij daaraan?).
Er zat nix anders op dan te wachten op die van 15.10 uur. De wachttijd brachten we door met een spelletje hackeysack (voetvolley met een jongleerballetje) en een bijna geslaagde familiepoging tot het verorberen van een gigantische pizza. Onderwijl konden Anna en Vic genieten van een drijfkraan die megagrote stenen in de haven aan het gooien was. Altijd goed.
Na een rimpel- en visloze overtocht bereikten we in goed anderhalf uur de vaste wal. Gevolgd door een kort ritje naar de camping in Burnaby. Dat is een voorstadje van Vancouver, zoals Amstelveen dat van Amsterdam is, alleen dan met dik 200.000 inwoners.
Ik moet zeggen dat ut best wel weer ff wennen voor ons was aan de files, de drukte en de herrie. We zijn ut na zo’n lange periode in de eenzaamheid van de uitgestrekte Canadese wildernis helemaal ontgroeid en vonden de camping, die bekend staat als zo’n beetje de beste van heel British Columbia, dan ook drie keer nix.
Met een beetje hulp van de rye konden we gelukkig snel de slaap vatten.
Vreemd, maar al slapend kun je kennelijk wennen aan de eeuwige drukte van een miljoenenstad, want ’s morgens vroeg vonden we ut allemaal zo erg niet meer en kreeg de camping van ons unaniem een extra ster in het De Voortmannetjes-camping-rating-systeem en kwam ze zo alsnog in de categorie ‘met lof’.
Na twee uitgebreide skypeversaties met mun moeder en met Thomas besloten we van vandaag maar een rustdag te maken en hebben we 2 nachtjes bijgeboekt om de komende dagen alsnog allerlei leuke activiteiten in en in de omgeving van Vancouver te ondernemen.
Wordt vervolgd ...
Na een afscheid waarbij niet iedereen het droog kon houden vertrokken we met zo’n 20 minuten vertraging en wisten we dat er nog steeds plek op de ferry zou moeten zijn. Dat ik als een maniakale formule 1 coureur naar de ferry heb gereden maakte allemaal nix uit, bij aankomst bleek er voor ons met oversized vehicle geen plek meer te zijn op de boot (wel voor gewone auto’s, maar wat hadden wij daaraan?).
Er zat nix anders op dan te wachten op die van 15.10 uur. De wachttijd brachten we door met een spelletje hackeysack (voetvolley met een jongleerballetje) en een bijna geslaagde familiepoging tot het verorberen van een gigantische pizza. Onderwijl konden Anna en Vic genieten van een drijfkraan die megagrote stenen in de haven aan het gooien was. Altijd goed.
Na een rimpel- en visloze overtocht bereikten we in goed anderhalf uur de vaste wal. Gevolgd door een kort ritje naar de camping in Burnaby. Dat is een voorstadje van Vancouver, zoals Amstelveen dat van Amsterdam is, alleen dan met dik 200.000 inwoners.
Ik moet zeggen dat ut best wel weer ff wennen voor ons was aan de files, de drukte en de herrie. We zijn ut na zo’n lange periode in de eenzaamheid van de uitgestrekte Canadese wildernis helemaal ontgroeid en vonden de camping, die bekend staat als zo’n beetje de beste van heel British Columbia, dan ook drie keer nix.
Met een beetje hulp van de rye konden we gelukkig snel de slaap vatten.
Vreemd, maar al slapend kun je kennelijk wennen aan de eeuwige drukte van een miljoenenstad, want ’s morgens vroeg vonden we ut allemaal zo erg niet meer en kreeg de camping van ons unaniem een extra ster in het De Voortmannetjes-camping-rating-systeem en kwam ze zo alsnog in de categorie ‘met lof’.
Na twee uitgebreide skypeversaties met mun moeder en met Thomas besloten we van vandaag maar een rustdag te maken en hebben we 2 nachtjes bijgeboekt om de komende dagen alsnog allerlei leuke activiteiten in en in de omgeving van Vancouver te ondernemen.
Wordt vervolgd ...
-
15 Juli 2009 - 07:15
Sjer:
Volgens mij hebben jullie vrienden voor het leven gemaakt daar! Altijd handig voor toekomstige vakanties daar....gidsen in overvloed. -
15 Juli 2009 - 07:40
Jik:
ow heerluk..., en groeten aan vancouver -
15 Juli 2009 - 08:37
S*:
Geniet maar lekker van de (voor jullie) jammer genoeg de laatste daagjes, man wat is de tijd snel gegaan!
grtz Esje -
15 Juli 2009 - 10:16
Rob En Yvonne:
Oh jammer dat we jullie hebben gemist op skipe.
Heb wel gekeken maar toen waren jullie er nog niet denk ik.
geniet nog lekker van jullie daagjes dikke kus van ons xxx -
15 Juli 2009 - 11:33
Natas:
Geniet van de laatste daagjes saampies daaro!! -
15 Juli 2009 - 13:04
Lin:
Nog 7 dagen genietuuuuhhhhh!!!! -
15 Juli 2009 - 17:38
Elly:
He Ron, Yootha, Anna en Vic,
Namens Marcel bedankt voor de felicitaties gisteren, ze zijn netjes overgebracht en met de fiets uit Nieuwveen meegenomen nadat eerst natuurlijk de verhalen over het skypen met jullie vertelt waren.
Wat zullen paps en mams blij zijn als jullie weer terug in Ter Aar zijn! Maar ik realiseerde me dat de leuke reisverhalen over een week ook gaan stoppen! Het wordt niet alleen voor jullie afkicken maar voor velen die inmiddels verslaafd zijn geraakt aan die heerlijke verhalen van jullie!
Maar, de thuiskomst is nog een hele week weg, dus nog 7 dagen genieten van het relaxte leven en de kids om je heen! (want die ben je volgende week kwijt hoor!)
liefs uit Langeraar
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
