Inside Passage

De wekker stond om 4.00 uur … never nooit gehoord natuurlijk! Om 4.45 uur schrok ik wakker en heb ik Ron meteen wakker gemaakt. We zijn nog nooit zo snel uit de veren gekomen als toen, Anna en Vic wakker gemaakt, camper afgekoppeld en naar de haven gescheurd waar we om 5.20 uur aankwamen, dat viel reuze mee dus. Nadat we hadden ingecheckt hebben we nog een dik uur staan wachten voordat we de boot
opmochten.

De boot was prachtig! Het zag er allemaal uit als nieuw, dat bleek achteraf heel goed te kloppen, de boot was pas een maand geleden in de vaart genomen. Na het parkeren van de camper op het onderdek zijn we naar de pursersunit gegaan om onze kamersleutel te gaan halen. Ron heeft bij het reserveren in NL meteen al een outside berth (hut) geboekt. Onze monden vielen open toen we de deur hadden opengedaan, het was gewoon een hotelkamer met uitzicht op zee, twee grote bedden (waar we met zijn vieren in konden liggen), een televisie (met kinderzenders), een bureautje, een kast, een wc en een badkamer met douche (inclusief een berg handdoeken). Wát een luxe !

Omstreeks 7.30 uur voeren we weg voor een vaartocht van ongeveer 15 uur langs de kust van Canada naar Port Hardy op Vancouver Island. Onderweg kun je walvissen, dolfijnen enz. zien, maar …. de meeste dagen is het flink mistig en zie je weinig tot nix. Wij hadden geluk, de zon scheen er driftig op los.

We hebben eerst eens lekker ontbeten op het schip, pannenkoeken voor de kinderen en scrumbled eggs met toebehoren voor ons (dat konden we wel gebruiken na onze lange zware avond/nacht van gisteren) en zijn daarna voor een paar uurtjes lekker terug onze bedjes ingedoken. Tegen de tijd dat we wakker werden was het inmiddels lunchtijd geworden dus zijn we maar weer eens richting restaurant getogen voor een prettige lunch.

Na de lunch was het tijd voor het verkennen van de veerboot. De boot had zeven decks en bovenop had je een fraai uitzicht over het water (en was je een fijne windvanger). Zowaar hebben we nog wat grote jongens gezien (waarschijnlijk waren het walvissen maar ze waren vrij ver weg helaas).
Het leek wel of de kinderen aan de up’ers gezeten hadden want de rest van de dag gingen ze als stuiterballetjes tekeer en ze hebben ook niet meer geslapen tot we aankwamen in Port Hardy.
Tegen 22.30 uur kwamen we aan in Port Hardy, voordat we de boot opgingen moesten we onze propanetank uitschakelen (de koelkast werkt op propane alstie niet is aangesloten op elektriciteit) en gelukkig was de inhoud nog niet bedorven. Tsja, en daar sta je dan om 22.30 uur in Port Hardy, op zoek naar een camping dan maar.

Gelukkig was er vijf minuten rijden vanaf de haven een camping, Wildwoods Campsite waar de receptie nog open was en ze hadden nog plek. Maar jeetje wat was het daar donker zeg …. Geen verlichting op de camping, het lag midden in het bos maar we hebben het weer es gered, zelfs het achteruit inrijden van de plek ging goed.

We hebben snel de elektriciteit erop gegooid en de kinderen in hun bed getild, slaapmutsje genomen en daarna heerlijk geslapen in ons oude vertrouwde bedje.