Chowchilla

Onze laatste avond gisteren hebben we heerlijk doorgebracht bij het kampvuur. Met de nodige biertjes in onze mik (dan voel je de kou niet zo hé ;-)) doken Ron en ik zo rond middennacht ons bedje in. Ons bedje begint trouwens steeds rotter te liggen. Laten we zeggen dat we goed voelen dat er een flinke plank onder het bed ligt. De kachel hadden we uit voorzorg aangezet want het is hier ’s nachts écht heel erg koud !

Zo rond een uur of 3.15 werd ik wakker van een irritant gepiep …. In eerste instantie dacht ik dat het een speelgoedje van Vic was ofzo wat op de één of andere vage manier afging. Dat was het niet .. het was ons koolmonoxide-alarm. Met het verhaal van de bananen van de Drenten nog in mijn achterhoofd lag ik meteen te bedenken of we bananen hadden en waar ze dan lagen ! Die hadden we niet … dus moest het iets anders zijn. Kheb meteen Ron wakker gemaakt, we hebben de ramen en de deur opengezet maar het bleef irritant piepen (niet meer snel achter elkaar maar met tussenpozen). Uiteindelijk stopte het en zijn we gaan slapen (met de ramen open). Toen we ’s ochtends wakker werden was het 10 graden in de camper …. We hebben het wel eens warmer gehad zeg maar.

Het bleek dat de coach battery leeg was en dat betekent dat NIETS het meer doet in de camper. Geen electriciteit, geen water, geen koelkast die werkt, geen wc die je door kunt trekken en dus ook geen licht ! We hebben eerst maar es met zijn viertjes lekker in het zonnetje gezeten om een beetje op te warmen (zonder koffie, helaas). Daarna zijn we gaan aankleden en heb ik geprobeerd de camper ietwat op te ruimen (er was een mega-afwas die ik pas op de volgende camping kon doen, als we weer normaal op water stonden aangesloten). De afgelopen dagen kon dat niet want de waterpomp doet een beetje vreemd (het is tijd dat we van camper gaan wisselen, deze is goed afgeleefd, sssssst).

Grote vraag was natuurlijk of de camper nog wel zou starten of dat we de afgelopen dagen ook de accu van de camper hadden leeggetrokken. Dan heb je altijd nog wel een emergencybutton maargoed, tis toch altijd fijn alstie uit zichzelf start. En dat deedtie !! Whieeehoeeeeee, we konden gaan. Na drie nachten drycamping te hebben gedaan was het voor iedereen wel weer tijd om terug te gaan naar de bewoonde wereld.

Eerst zijn we nog doorgereden naar Kings Canyon om de General Grant te bekijken (Paul, hij vond het jammer dat hij nou net niet de groeten van je kreeg!), de één na hoogste boom van de wereld. Maar … als je General Sherman hebt gezien vallen alle bomen daarna eigenlijk in het niet. We hebben er een zogehete Japanner-stop van gemaakt ! Camper geparkeerd, met een noodgang naar die boom gelopen, klik … foto gemaakt, daarna weer terug naar de camper gesjeesd en op naar de bewoonde wereld !

Een fraaie tocht was het weer … deze weg reed een stuk relaxter dan de heenweg en was wederom prachtig. Zo zit je in het bos en zo rij je tussen de fruitbomen door met om de mijl een stalletje langs de weg waar je vers fruit kunt kopen. Onze bestemming was Chowchilla … een minder bekend plaatsje waar we in de Woodall’s een camping op een golfpark hadden gevonden met vier sterren. Dat zijn over het algemeen campings met goede voorzieningen dus we hadden goede hoop.

Nadat we daadwerkelijk uit Kings Canyon en uit Sequoia National Forest waren hebben we in Fresno een lunchstop gedaan. Daar hebben we ons zalig uitgeleefd bij MC Donalds, oeeeeh wat smaakt dat dan lekker joh ! Anna en Vic hebben nog fijn in zo’n overdekt speelgebeuren daar gespeeld en aan de overkant was een grote supermarkt. Daar meteen de nodige aanvullingen voor de koelkast gekocht en op weg naar Chowchilla.
Bij binnenkomst in Chowchilla hebben we nog even getankt waar ik bij de kassa binnen vijf minuten twee complimenten naar mijn hoofd gegooid kreeg. Ik moest me identificeren omdat ik wilde pinnen … wow … 1975 zegt het meisje ????? What’s your secret, you’re looking great ! Ehm bedankt denk ik ! Daarna kwam er een Mexicaan naast me staan die zijn arm naast die van mij legde en zei; Zó, jij ziet er een stuk bruiner uit dan ik … what a beautiful tan ! Met hoogrode wangen kwam ik weer terug bij de camper.

De weg naar de camping stond vol met villa’s en we keken onze ogen uit … tot we bij de camping aankwamen … toen popte onze ogen er zowat uit … MOOI !!! Een camping kunnen we het niet noemen, dit was echt een resort. Met prachtig groen gras, een gigantische vijver met fontein waar je met je camper omheen kon staan en een clubhuis waar je U tegen zegt. Gelukkig hadden ze nog een plekje over voor 1 nacht dus wij konden ons geluk niet op. Na ons geïnstalleerd te hebben ben ik maar es begonnen met het uitzoeken van de was en zijn we gaan zwemmen (en ondertussen draaide de wasmachine op volle toeren, hoe feestelijk is dat). Na het zwemmen de was in de droger gedaan en naar de camper voor de afwas. In de tussentijd stond Vic zijn crocs vol te plassen dus zijn Anna en Vic meteen maar onder de douche gegaan. Zo’n luxe douche had ik de afgelopen zeven weken nog niet gezien. ALLES was betegeld (meestal sta je in een plastic bak), de straal was goed, de temperatuur was goed te regelen en er lagen zelfs badmatjes en stonden chromen rekjes waar je je spullen in kon zetten en de deur van je hokje kon op slot !

Dit was een goede afsluiting van ruim drie dagen National Park !!!