Van wit naar zwart
Door: Ron
Blijf op de hoogte en volg Ron, Joet, Anna en Vic !!
23 April 2009 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
@all; kon ik (=Ron) Joetie gisteren nog overreden, vandaag lukte dat niet meer. Ze is een beetje blog-moe (speelt liever met de DS, daar krijgt ze overdag de kans niet toe van Anna), vandaar dat ik mijn eerste berichtje post. Hoop niet dat deze change of blogger tot al teveel afmeldingen leidt…
-------------------------------------
Vandaag ons eerste echte dagje natuur gehad. Maar voordat we daar aan toe waren toch nog ff wat hardware gescoord; een regulator voor de waterslang (iedereen waarschuwt ons maar voor de hoge waterdruk, dat alle waterleidingen in de camper zullen klappen en zo – 9 dollar) en een stoer potje voor op de motor (voor iets meer bucks). De laatste heb ik gescoord bij de Harley Davidson dealer in Las Cruces. Wat een store zeg!!! Kwijlend kwam ik weer naar buiten, bizar mooie motors (heavy customized, special paint and lots of shiny silverware) voor bizar lage prijzen. Alles zag er gelikt uit, tot de strak gekleede en goed geproportioneerde verkoopsters aan toe. Maar goed, dat bedoelde ik eigenlijk niet met natuur. Ja, verkopen kunnen ze wel die Yanks!
Onze eerste echte stop hadden we in White Sands NM. Een 800 vierkante km groot gebied met gipsduinen. Hierin hadden ze een scenic byway aangelegd, die we afgetuft zijn, met onderweg een paar stops. Dit tot groot plezier van Anna en Vic, die naar hartenlust tegen de gips/zandduinen op konden klauteren en er weer vanaf konden glijden. Goh, wat zaten die kids er onder. Ik denk dat als we de camper over anderhalve maand weer inleveren het zand nog steeds niet uit de camper, kleding en bilnaadjes verdwenen is.
Net voordat we bij White Sands aankwamen hadden we ons dagelijkse road-block van de border patrol. Dat gaat ongeveer zo. Raampje open. Stoere agent met zonnebril. ‘Are you American citizen?’ No, we are Dutch. ‘Show me your passport’. Interessant geblader. Nietszeggende blik. Staat er geen rij achter ons, dan wordt er onder de auto geschenen en geklopt. ‘You can go on’.
Zoals beloofd, mocht soepkip mee op uitje. Ook hij is in de zandduinen geweest. Jammer genoeg kwam Roadrunner niet ff langs om met ‘um te spelen…
Daarna een kort ritje naar de beoogde overnachtingplaats de Boot Hill RV Park in Alamogordo. Dit bleek toch verdacht veel overeenkomsten met de Boothill Graveyard in Tombstone te hebben. Dus hebben we maar voor de eer bedankt en zijn we nog zo’n 60 mijl doorgereden om te eindigen in het Valley of Fires State Park.
Een (wederom, alles in Amerika lijkt wel HUGE te zijn) gigantisch lavaveld, waar we voor de zoveelste keer a million dollar view hebben (het begint al gewoon te worden). Vandaag is de eerste dag dat we echt kamperen. Slechts een paar plekjes, first come first served, geld in een envelopje doen, totale stilte en een triljard sterren aan de hemel.
Kortom, het bevalt meer dan goed.
Tussen de bedrijven door nog ff de toerist uitgehangen. Eerst heb ik een stickervel in de vorm van de USA gekocht, waar je voor elk staat waar je geweest bent een sticker kunt opplakken. Daarna ook nog een Passport – to your national parks gekocht, waar je een sticker in kunt plakken en datumstempel kunt zetten voor elk park waar je geweest bent. Japanners zijn nix vergeleken met De Voortmannetjes!
’S Avonds nog ff snel een BBQ’tje gedaan (althans Joet, Anna en ik, Vic houdt het bij 3 x daags een boterham met pindakaas of chocopasta), zodat we als een ultra-modern gezin nog gezellig konden na-tafelen. Joet met de digitale camera, Anna met de DS, Vic met de portable DVD en Ron met de I-pod. Ja, we hebben goeie gesprekken met elkaar… ‘S nachts rusten wij uit en draaien de opladers overuren.
Tenslotte een camping voor morgen en overmorgen uitgezocht en de TomTom geprogrammeerd. En vraag je aan Victor, wat is een TomTom? dan krijg je als antwoord ‘die weet de weg’. En krijg ik op de highway weer eens die hinderlijke piepjes, dan brult Anna op de achtergrond ‘papa, je rijdt te hard’.
Morgenochtend weer vroeg op pad. Nog een uurtje of drie rijden naar Albuquerque waar we hopelijk morgenmiddag nog iets van de Old Town en het Rattlesnake Museum kunnen zien.
-------------------------------------
Vandaag ons eerste echte dagje natuur gehad. Maar voordat we daar aan toe waren toch nog ff wat hardware gescoord; een regulator voor de waterslang (iedereen waarschuwt ons maar voor de hoge waterdruk, dat alle waterleidingen in de camper zullen klappen en zo – 9 dollar) en een stoer potje voor op de motor (voor iets meer bucks). De laatste heb ik gescoord bij de Harley Davidson dealer in Las Cruces. Wat een store zeg!!! Kwijlend kwam ik weer naar buiten, bizar mooie motors (heavy customized, special paint and lots of shiny silverware) voor bizar lage prijzen. Alles zag er gelikt uit, tot de strak gekleede en goed geproportioneerde verkoopsters aan toe. Maar goed, dat bedoelde ik eigenlijk niet met natuur. Ja, verkopen kunnen ze wel die Yanks!
Onze eerste echte stop hadden we in White Sands NM. Een 800 vierkante km groot gebied met gipsduinen. Hierin hadden ze een scenic byway aangelegd, die we afgetuft zijn, met onderweg een paar stops. Dit tot groot plezier van Anna en Vic, die naar hartenlust tegen de gips/zandduinen op konden klauteren en er weer vanaf konden glijden. Goh, wat zaten die kids er onder. Ik denk dat als we de camper over anderhalve maand weer inleveren het zand nog steeds niet uit de camper, kleding en bilnaadjes verdwenen is.
Net voordat we bij White Sands aankwamen hadden we ons dagelijkse road-block van de border patrol. Dat gaat ongeveer zo. Raampje open. Stoere agent met zonnebril. ‘Are you American citizen?’ No, we are Dutch. ‘Show me your passport’. Interessant geblader. Nietszeggende blik. Staat er geen rij achter ons, dan wordt er onder de auto geschenen en geklopt. ‘You can go on’.
Zoals beloofd, mocht soepkip mee op uitje. Ook hij is in de zandduinen geweest. Jammer genoeg kwam Roadrunner niet ff langs om met ‘um te spelen…
Daarna een kort ritje naar de beoogde overnachtingplaats de Boot Hill RV Park in Alamogordo. Dit bleek toch verdacht veel overeenkomsten met de Boothill Graveyard in Tombstone te hebben. Dus hebben we maar voor de eer bedankt en zijn we nog zo’n 60 mijl doorgereden om te eindigen in het Valley of Fires State Park.
Een (wederom, alles in Amerika lijkt wel HUGE te zijn) gigantisch lavaveld, waar we voor de zoveelste keer a million dollar view hebben (het begint al gewoon te worden). Vandaag is de eerste dag dat we echt kamperen. Slechts een paar plekjes, first come first served, geld in een envelopje doen, totale stilte en een triljard sterren aan de hemel.
Kortom, het bevalt meer dan goed.
Tussen de bedrijven door nog ff de toerist uitgehangen. Eerst heb ik een stickervel in de vorm van de USA gekocht, waar je voor elk staat waar je geweest bent een sticker kunt opplakken. Daarna ook nog een Passport – to your national parks gekocht, waar je een sticker in kunt plakken en datumstempel kunt zetten voor elk park waar je geweest bent. Japanners zijn nix vergeleken met De Voortmannetjes!
’S Avonds nog ff snel een BBQ’tje gedaan (althans Joet, Anna en ik, Vic houdt het bij 3 x daags een boterham met pindakaas of chocopasta), zodat we als een ultra-modern gezin nog gezellig konden na-tafelen. Joet met de digitale camera, Anna met de DS, Vic met de portable DVD en Ron met de I-pod. Ja, we hebben goeie gesprekken met elkaar… ‘S nachts rusten wij uit en draaien de opladers overuren.
Tenslotte een camping voor morgen en overmorgen uitgezocht en de TomTom geprogrammeerd. En vraag je aan Victor, wat is een TomTom? dan krijg je als antwoord ‘die weet de weg’. En krijg ik op de highway weer eens die hinderlijke piepjes, dan brult Anna op de achtergrond ‘papa, je rijdt te hard’.
Morgenochtend weer vroeg op pad. Nog een uurtje of drie rijden naar Albuquerque waar we hopelijk morgenmiddag nog iets van de Old Town en het Rattlesnake Museum kunnen zien.
-
24 April 2009 - 21:34
Sjer:
Ron, wat een onvermoede schrijftalenten ontwaar ik hier! Hilarisch, en ik denk dat zeker de mannen met het eerste stuk meegeleefd hebben... -
25 April 2009 - 06:57
Lin:
Jij ken dur mee door heur Ronnie! Wat een prachtige foto's!!! -
25 April 2009 - 10:02
Ome Rob:
Hallo Vic en Anna,
Ik wil het toch ff hebben over die soepkip.
Volgens mij is hij in slaap gevallen en heeft hij die roadrunner soepkip niet voorbij zien komen.Hij is toch wel speciaal he.Volgens mij heeft hij het prima naar zijn zin. Hele dikke kus naar jullie allemaal en geef een knuffel aan soepkip van mij. -
25 April 2009 - 11:07
Louise:
Ron, ook jou manier van schrijven is geweldig ik geniet erecht van.
Het voelt of ik er zelf bij ben.
Vooral zo doorgaan. -
25 April 2009 - 12:20
Miranda:
Leuk om ook weer eens de verhalen van een andere kant belicht te lezen!
En leuk om te lezen dat het echt kamperen nu is begonnen. -
25 April 2009 - 17:01
Skoffie:
Voor een man schrijf je verdomde leuk Ron!
Michel had graag wat meer natuurfoto's gezien.....;)
Die zandduinen zijn werkelijk prachtig!
Blijven genieten Fooks! -
26 April 2009 - 09:05
Denise:
In één woord: PRACHTIG!!!!
-
26 April 2009 - 09:23
Mieke:
Het blijft leuk om mee te reizen met jullie, blijf vooral jullie stukjes schrijven.....
Groetjes vanuit een regenachtig Rotterdam -
26 April 2009 - 20:34
Tessa:
Heej Ron!!
Ook leuk om eens van jou te horen!!
Ik kan alleen maar zeggebn dat ik meegeniet van jullie reis, wat een gave foto's!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
