Afscheid van onze camper ...

Tsja … die wekker hé bij ons … enorme aversie roept dat ding op .. en wat nog erger is …. NIEMAND reageert erop…. We reden uiteindelijk om 10.00 uur weg uit Gig Harbor.
Het valt dan altijd nog tegen wat je ’s ochtends toch nog moet inpakken en doen voordat je weg kunt rijden en als de sigaretten op zijn is dat natuurlijk al helemaal geen goed begin van de dag ! En als dan ook nog eens de slang afbreekt van de camper waardoor alle plas een poep op het gras beland is het hek helemaal van de dam (zeker als Anna en Vic dan ook nog eens gaan vragen of ze nog ff naar de speeltuin mogen). Kortom .. het was gezellig in de camper !!
Om 10.45 waren we bij CampingWorld waar het hartstikke druk was ! We hebben eerst maar onze bagage op de grond gezet en vervolgens binnen gemeld dat we er waren. De inspectie van de Camper ging verbazingwekkend goed ! Sterker nog, het ging HARTSTIKKE goed. We hadden geen krasje aan de buitenkant (en binnen hebben ze niet gekeken). En over de generator die het niet deed, dat was bekend dat de generators bij dit model wel eens kuren vertoonden, we kregen 180 dollar korting. Inmiddels had Ron al aangegeven dat we een flinke hoeveelheid bagage hadden en dat dat vast niet in een normale taxi zou passen (we hadden al een limousine voorbij zien komen wat ook een taxi bleek te zijn en zette daarop in …. ). De man van CampingWorld begreep dat volkomen en bestelde de limo nog een keer ! En zo zaten De Voortmannetjes (na een uur wachten) heerlijk in een limo richting SeaTac Airport om onze huurauto op te halen !
Op onze voucher stond dat we een fullsize car gehuurd hadden, een echte Amerikaan met behoorlijke bagageruimte, maar te weinig voor onze serieuze vracht… dat vroeg om een update ! Ron kwam (na een tijd wachten) terug met de sleutels van een heuse Chrysler Town & Country (heet bij ons een Grand Voyager), wát een ding joh ! Schuifdeuren achter die automatisch open en dicht gaan en nog een hoop andere leuke gadgets. En het belangrijkste, alles paste moeiteloos achterin en wij konden er zalig ruim in zitten !
Tom wees ons feilloos de weg naar ons downtown hotel waar we ff heerlijk op bed hebben gelegen in onze ruime kamer met heerlijke douche en bad ! ’s avonds hebben we lekker gegeten bij een Italiaans restaurant (waar je geen pizza kon eten, dat zijn de beste !). Daarna zijn we lekker ons bedje ingedoken voor een goede nachtrust !
Jaaaah en toen was Ronnie jarig !! 42 istie geworden de oude bok, je zou het hem niet geven hoor !! Jong van geest hé zeggen ze dan ;-). Zijn kado is weken geleden al gekocht, ik zou bijna zeggen in de tweede week van onze vakantie maar het was iets later geloof ik … Een Harley Davidson helm (potje). De helm lag uiteraard al stevig ingepakt achter in de auto dus een écht kado om uit te pakken heeftie niet gekregen … maar het toezingen van Anna, Vic en zijn moeder (via Skype) maakte een hoop goed natuurlijk !
Na lekker ontbeten te hebben in het hotel hebben we Vic nog ff op bed gelegd (die gozer slaapt gewoon niet voor 23.00 uur en is de volgende ochtend gewoon om 7.30 uur weer aanwezig). Daarna zijn we in de auto gestapt voor een rondleiding in het Safeco Stadium, home of the Seattle Mariners ! Ontzettend leuk !! En ook indrukwekkend om zo’n honkbalstadion eens in het echt te zien. Beetje jammer dat de gids nogal van de praterige was waardoor de rondleiding die normaal een uurtje duurt is uitgelopen tot 1 uur en drie kwartier … Anna en Vic waren niet blij !
Na het stadion zijn we weer ff naar het hotel gereden, auto geparkeerd, ff chillen in de kamer en daarna lekker een pizzaatje buiten de deur gaan eten.