Roeiboot en sleeperbus, een ander reisdagje

Vandaag brak helaas al weer ons laatste dagje in de Nguyen Shack Homestay aan. Na een lekker ontbijtje zijn we op de fiets richting de bootjes gegaan… het zal ons toch wel een keer lukken om droog over te komen? De zon was genadeloos en we kwamen er na een paar km door de hobbels achter dat Anna haar zadel van haar fiets los getrild was, maar … opgeven is geen optie ☺

Tegen 12-en kwamen we bij de bootjes aan en konden we instappen om Trang An te verkennen. Met zijn viertjes in een houten bootje met 1 mevrouw die afwisselend met haar handen en haar voeten aan het roeien was. Het zag er bijzonder uit. Volgens de boekjes zou het boottochtje 2 uur duren, tel daar nog maar 2 uur bij op. We zijn door 9 grotten gevaren en langs de mooiste natuurrijke plekjes, tempels enz. Toen we uiteindelijk weer terug bij het begin waren (na lekker ff een beetje meegepeddeld te hebben) konden we de terugfietstocht weer beginnen. Voor ons was het al warm zat om te fietsen kunnen jullie je voorstellen hoe Anna en Vic eruit zagen, mijn hemel wat waren we trots op ze dat ze twee keer dat stuk hebben gefietst, bikkels!!

Tegen 17.00 uur waren we thuis en hebben we meteen maar wat te eten besteld want om 20.00 uur zou onze nachtbus naar Dong Hoi vertrekken. Ja… een nachtbus want de slaaptrein zat vol…oeps… dit zat eigenlijk niet in onze planning maarja… een nachtbus hebben we nog nooit geprobeerd dus we zijn er maar open ingegaan, en we moesten tenslotte toch ook verder.

De jeep bracht ons naar Tam Coc waar we bij een hotel de gereserveerde kaartjes konden betalen en afhalen en aan de overkantje in een tentje wat konden drinken tot de bus kwam. Die niet om 20.00 uur vertrok maar tussen 20.00 – 21.00 uur ergens…. Wat het wat lastig maakte omdat we met ons volgende hotel hadden afgesproken dat ze ons op komen halen vanaf het busstation om ons vervolgens naar het hotel te brengen. Alleen stopt de bus niet op een busstation maar zet je gewoon ergens in Dong Hoi eruit. Nou ja, dat zouden we dan wel zien, eerst die bus maar in.

Iets over 20.30 uur kwam de bus aan en konden we 4 lege plekjes zoeken tussen alle Vietnamezen die er al inzaten/hingen/lagen. 4 bij elkaar lukte uiteraard niet, Anna, Vic en ik hadden een plekje in 1 van de bovenbedjes en Ron had geen plek. De meneer van de bus heeft hem uiteindelijk naar het laatste plekje helemaal achterin en onderin de bus gebracht, een soort geboortekanaal noemde Ron het. Daar lag hij dan tussen 2 duitse meiden, hahahaha. Met hen heeft hij afgesproken dat zij op de bedjes van Anna en Vic konden gaan liggen zodat Ron en de kids in ieder geval met zijn drietjes lagen. Dat vond ik wel een heel prettig idee (noot Ron: of dat ik niet langer tussen die Duitse Dubbel D’s lag). Ondertussen lag ik tussen de Vietnamezen en heb ik af en toe wat gedommeld, gekeken en geprobeerd wat uit te rusten (hobbel de bobbel).

Om 7.00 uur werden we eruit gezet en daar stonden we dan met onze tassen. Ron heeft gebeld naar het hotel, of hij even uit wilde leggen waar hij dan precies stond … ehhh… in een straat … hahaha. Gelukkig duurde het niet heel lang voordat we werden opgehaald en zitten we nu lekker buiten op het terras te wachten tot onze kamers klaar zijn. Jammergenoeg geen familiekamer meer beschikbaar dus we mogen het doen met 2 kamers vlakbij elkaar.

Het was best weer een avontuurtje zo in de nachtbus maar ook leuk om te doen!

Foto’s volgen nog! We gaan nu eerst ff relaxen! X