(Regen)woud en sightseeing
Door: Joet
Blijf op de hoogte en volg Ron, Joet, Anna en Vic !!
30 Juli 2014 | Vietnam, Ninh Bình
Een roadtrip werd het vandaag!! Om 9.00 uur sharp moesten we klaarstaan en dan werden we met de jeep naar het Cuc Phuong National Park gebracht voor een wandeling door het tropische regenwoud van Vietnam. 9.00 uur sharp hebben we uiteraard niet gered want we zaten om 8.30 uur aan het ontbijt waar Victor zijn juichmomentje had want …. Er was pindakaas!! Whoehoeeeee, dahaag gebakken ei en hellooooo pindakaas met stukjes! Hoe gelukkig en blij kun je zijn ☺
Hop in de jeep en hop over de hobbeldebobbelweg op weg. Onze heenhobbeldebobbelweg was vrij indrukwekkend omdat onze chauffeur toen een vrij zware rechtervoet had. In de jeep, wat wsl een voormalige Vietnamese legerjeep is geweest (Vic zijn 2e juichmomentje en het was pas 9.15, dit gaat nog wat worden vandaag), was het niet minder hobbelen dan in de normale personenauto.
Aangekomen in het National Park besloten we de 3 kwartier-hike niet te doen en meteen voor de 2 uur wandeling te gaan. Nu zijn 3 van de 4 Voortmannetjes niet echt insectenliefhebbers dus jullie kunnen je voorstellen dat wij die 2 uur durende wandeling ietwat sneller hebben gelopen dan de tijd die ervoor stond. We gingen op en neer met trappen, door watervalletjes over de weg en over modderpaden. En overal geluiden van dieren die je niet zag, af en toe hoorde je wat van geritsel maar echt iets gezien? Ja een felblauwe worm die ik nog ff moet googlen, een paar slakken, mieren, spinnen en vooral een hoop muggen! Onderweg kwamen we langs een 1000-jaar oude boom en een grot waar we in hadden kunnen gaan als we zaklampen mee hadden genomen … Helaas hadden we die niet, net als dat we geen poncho’s mee hadden of parapluutjes. Terwijl we voor de grot stonden werd het al een stuk donkerder in het regenwoud en het duurde niet lang of de hemelsuizen gingen weer open … hahaha het zal eens anders zijn, de Voortmannetjes en iets ondernemen, dat gaat tot nu toe altijd gepaard met een fikse regenbui. Gelukkig niet koud, het was eigenlijk een fijne afkoelende douche (van een uurtje), het was jammer dat we geen shampoo bij ons hadden…
Eenmaal weer naar beneden geglibberd hebben we eerst lekker geluncht (we waren wel 8 euro kwijt, poeheej pino, hoe kunnen ze het ervoor maken. Daarna zijn we naar het opvangcentrum gebracht van de apen. Daar begeleiden ze de apen (Gibbons en met uitsterven bedreigde Langoeren) die gewond zijn, die door stropers gevangen zijn en vervolgens weer de hand op is gelegd, om ze weer terug in hun natuurlijke omgeving te krijgen. Mooi om te zien met een hoop lieve Vietnamese apenliefhebbers.
Vic heeft sinds gisteren een enorme uitslag op de bovenkant van zijn schouders en rug en stond bij de apen als een gek op zijn rug te slaan en te krabben. De man die ons de rondleiding gaf sloeg daar op aan en vroeg wat hij had en of dat toevallig sinds ons bezoek eerder aan de jungle is gekomen. Dit was niet het geval gelukkig, hij had het vanochtend bij het ontbijt al. Nadat de beste man Vic zijn uitslag had bekeken zei hij: Ha, dat komt van de vlinders, wij hebben daar wel een spulletje voor, gemaakt van medicinale bladeren. Er werd een goedje gebracht, op de plekken gesmeerd, het zou eerst 20 minuten prikken en heet worden maar daarna werd het inderdaad een stuk beter! Meteen een nieuwe apenshirt gekocht want zijn oude shirt mocht hij van de beste man niet meer aan, die moet eerst gewassen worden.
Na de apen zijn we verder gereden naar Bai Dinh Pagoda, een enorm groot tempelcomplex waar de grootste boedha staat die ik ooit heb gezien. Maar mijn hemel wat was het daar heet en wat was het een uitgestrekt geheel. We hebben een aantal keer een boedha-pose nagedaan en wat rondegewandeld. Ron heeft ongeveer alle Vietnamezen die daar liepen een hand moeten geven, hahaha, hij leek wel een lokale beroemdheid. Na zo’n drie kwartier gelopen, gesjokt, gehangen te hebben was het tijd om weer terug naar onze homestay te gaan, al met al was dit toch best een pittig dagje zo! Maar wel weer eentje met een gouden randje!!
Kheb al een paar keer bedacht hoe fijn het is dit met Anna en Vic te kunnen doen, wat krijgen ze een hoop mee zeg in deze vakantie, zo anders als de lange vakantie in 2009!
We zijn blij dat we (het valt niet altijd mee) weer elke dag een verhaaltje tiepen om daar weer een mooi boek, naslagwerk van te maken voor later, het zou zonde zijn als we de details vergeten.
Ook is het leuk om te zien hoe vaak ons weblog wordt bekeken en te merken dat jullie het leuk vinden om onze belevenissen te lezen! Dank voor jullie reacties tot nu toe ;-)
Hop in de jeep en hop over de hobbeldebobbelweg op weg. Onze heenhobbeldebobbelweg was vrij indrukwekkend omdat onze chauffeur toen een vrij zware rechtervoet had. In de jeep, wat wsl een voormalige Vietnamese legerjeep is geweest (Vic zijn 2e juichmomentje en het was pas 9.15, dit gaat nog wat worden vandaag), was het niet minder hobbelen dan in de normale personenauto.
Aangekomen in het National Park besloten we de 3 kwartier-hike niet te doen en meteen voor de 2 uur wandeling te gaan. Nu zijn 3 van de 4 Voortmannetjes niet echt insectenliefhebbers dus jullie kunnen je voorstellen dat wij die 2 uur durende wandeling ietwat sneller hebben gelopen dan de tijd die ervoor stond. We gingen op en neer met trappen, door watervalletjes over de weg en over modderpaden. En overal geluiden van dieren die je niet zag, af en toe hoorde je wat van geritsel maar echt iets gezien? Ja een felblauwe worm die ik nog ff moet googlen, een paar slakken, mieren, spinnen en vooral een hoop muggen! Onderweg kwamen we langs een 1000-jaar oude boom en een grot waar we in hadden kunnen gaan als we zaklampen mee hadden genomen … Helaas hadden we die niet, net als dat we geen poncho’s mee hadden of parapluutjes. Terwijl we voor de grot stonden werd het al een stuk donkerder in het regenwoud en het duurde niet lang of de hemelsuizen gingen weer open … hahaha het zal eens anders zijn, de Voortmannetjes en iets ondernemen, dat gaat tot nu toe altijd gepaard met een fikse regenbui. Gelukkig niet koud, het was eigenlijk een fijne afkoelende douche (van een uurtje), het was jammer dat we geen shampoo bij ons hadden…
Eenmaal weer naar beneden geglibberd hebben we eerst lekker geluncht (we waren wel 8 euro kwijt, poeheej pino, hoe kunnen ze het ervoor maken. Daarna zijn we naar het opvangcentrum gebracht van de apen. Daar begeleiden ze de apen (Gibbons en met uitsterven bedreigde Langoeren) die gewond zijn, die door stropers gevangen zijn en vervolgens weer de hand op is gelegd, om ze weer terug in hun natuurlijke omgeving te krijgen. Mooi om te zien met een hoop lieve Vietnamese apenliefhebbers.
Vic heeft sinds gisteren een enorme uitslag op de bovenkant van zijn schouders en rug en stond bij de apen als een gek op zijn rug te slaan en te krabben. De man die ons de rondleiding gaf sloeg daar op aan en vroeg wat hij had en of dat toevallig sinds ons bezoek eerder aan de jungle is gekomen. Dit was niet het geval gelukkig, hij had het vanochtend bij het ontbijt al. Nadat de beste man Vic zijn uitslag had bekeken zei hij: Ha, dat komt van de vlinders, wij hebben daar wel een spulletje voor, gemaakt van medicinale bladeren. Er werd een goedje gebracht, op de plekken gesmeerd, het zou eerst 20 minuten prikken en heet worden maar daarna werd het inderdaad een stuk beter! Meteen een nieuwe apenshirt gekocht want zijn oude shirt mocht hij van de beste man niet meer aan, die moet eerst gewassen worden.
Na de apen zijn we verder gereden naar Bai Dinh Pagoda, een enorm groot tempelcomplex waar de grootste boedha staat die ik ooit heb gezien. Maar mijn hemel wat was het daar heet en wat was het een uitgestrekt geheel. We hebben een aantal keer een boedha-pose nagedaan en wat rondegewandeld. Ron heeft ongeveer alle Vietnamezen die daar liepen een hand moeten geven, hahaha, hij leek wel een lokale beroemdheid. Na zo’n drie kwartier gelopen, gesjokt, gehangen te hebben was het tijd om weer terug naar onze homestay te gaan, al met al was dit toch best een pittig dagje zo! Maar wel weer eentje met een gouden randje!!
Kheb al een paar keer bedacht hoe fijn het is dit met Anna en Vic te kunnen doen, wat krijgen ze een hoop mee zeg in deze vakantie, zo anders als de lange vakantie in 2009!
We zijn blij dat we (het valt niet altijd mee) weer elke dag een verhaaltje tiepen om daar weer een mooi boek, naslagwerk van te maken voor later, het zou zonde zijn als we de details vergeten.
Ook is het leuk om te zien hoe vaak ons weblog wordt bekeken en te merken dat jullie het leuk vinden om onze belevenissen te lezen! Dank voor jullie reacties tot nu toe ;-)
-
30 Juli 2014 - 17:10
Jik:
Naaaa goed verhaal van die medicijnenbladeren voor vic! -
31 Juli 2014 - 08:06
Irmpie:
whahahahaha......wat een verhaal van Vic, jullie belevenissen zijn weer onwijs leuk om te lezen......kijk nu al weer uit naar het volgende bericht!!
-
31 Juli 2014 - 10:53
Ome Rob En Tante Von:
Hallo lieffies,
Wat een ervaring.leuke verhalen en mooie foto,s. Betrap mezelf erop dat ik eerst de foto's kijk en dan het verhaal leest. Heb ik er gelijk een plaatje bij -
31 Juli 2014 - 10:59
Tante Von:
Vervolg.
Had een heel verhaal maar weet niet waar de rest is gebleven. 2e poging -
05 Augustus 2014 - 09:33
Til Jacobs:
Hallo lieve familie,
Wat een mooi verhaal weer, en fijn dat die beste man Vic heeft geholpen om van zijn jeuk af te komen het had zo moeten zijn!
Iedere keer als ik jullie verhaal lees zit ik er midden in! Maar wauw wat een avontuur,en alles wat jullie met z'n 4tjes beleven en zien, geweldig!!!
En inderdaad Yootha een hele mooie ervaring en onderneming voor de kids en dat je later samen met Ron kan zeggen.....weet je nog oudje! dat hebben wij toch maar ff gedaan met onze lieverds.
Wij wensen jullie nog heel veel plezier van de mooie momenten met elkaar.
Liefs ome Joop en tante Til xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
