Van Hanoi naar Halong Bay
Door: Joet
Blijf op de hoogte en volg Ron, Joet, Anna en Vic !!
21 Juli 2014 | Vietnam, Hạ Long
Onze chauffeur was een aardige vent die geen woord Engels sprak en op een VRESELIJKE manier continu zijn neus aan het ophalen was met bijbehorende rochelgeluiden. Anna beloofde ons nooit maar dan ook nooit met een Vietnamees te trouwen OF ze gaat hem dan manieren leren! Hou dat vast An!
De vier uur reistijd ging voor ons gevoel vrij vlot, er was een hoop te zien onderweg, Alleen al het met de auto Hanoi uitkomen was indrukwekkend om te zien. Dat wij geen ongelukken hebben gezien of gehad is best een wondertje.
Onderweg hebben we een hoop rijstvelden gezien, bananenbomen, verkoopstalletjes naast de snelweg en onder elk viaduct een eettentje. Na twee uur rijden was er een verplichte stop voor de chauffeur, we werden gedropt (met nog meer auto’s en bussen vol toeristen) in een grote hal waar typisch Vietnamese produkten werden verkocht (kleding, antiek, sieraden) en een restaurantje en toiletten waren, fijn!
Bij aankomst in Halong Bay was de regen van onderweg inmiddels gestopt en werden we onder een voorzichtig zonnetje hartelijk ontvangen door Joe met een welkomstdrankje (ieuuwww, kweet nog steeds niet wat het was maar de kids en mij deed je er geen plezier mee). Nadat zo ongeveer iedereen was vertrokken en onze bagage ook al weggebracht was werden we door Joe opgehaald en naar de Tender gebracht, die ons vervolgens naar ‘onze’ privé-boot voor de komende drie dagen voer, de ‘Valentine’. We hadden al een beetje zitten gissen welke boot het nou zou zijn want er lagen er redelijk wat te dobberen toen we met de auto aankwamen. Het was diegene die Ron dacht dat het zou zijn (het zal es een keertje niet zo zijn ;-)).
Na opgestapt te zijn kregen we een rondleiding, Anna en Vic konden hun geluk niet op, ze hadden samen een eigen kamer met een badkamer met Jacuzzi en een gigantische regendouche, die koppies, onbetaalbaar!!
De boot had verder een fijne woon/eetkamer en een prachtig bovendek met heerlijke ligstoelen! Dit is gewoon voor 2 nachten onze ‘eigen’ boot, met 6 man personeel, mijn hemel wat een luxe en wat een genot …
Na een stukje gevaren te hebben, mochten we aan tafel plaatsnemen voor onze eerste lunch aan boord. Hadden we bedacht dat we wellicht wat af zouden vallen in Vietnam, nou op deze boot zal dat niet gaan lukken, de lunch bestond uit 5 gangen, en zo ook het diner….
Vanmiddag stond een bezoek aan een drijvend vissersdorpje op het programma. De boot waar we op sliepen bleef op gepaste afstand en met de Tender werden we naar het dorpje gebracht. Daar gingen we over in een rond bamboe roeibootje en kregen we een rondtochtje door het dorpje. Toch wel heel bijzonder om te zien. Vooral voor Anna en Vic die zich afvroegen waar de visserskinderen speelden en of ze internet hadden, nee dus. De kinderen in dat dorpje helpen al van jongs af aan mee met de dagelijkse werkzaamheden, roeien zelf naar hun school die in het midden van het dorp drijft en spelen… dat is zwemmen!
Teruggekomen bij de boot was het ff tijd om zelf te zwemmen en mochten we van alle kanten van de boot af springen, Anna vloog meteen naar het bovendek om vanaf daar van zo’n metertje of vijf het water in te plonsen, Vic deed het iets voorzichtiger, begon vanaf de Tender, toen vanaf de punt en uiteindelijk ook gewoon HOP zo vanaf het bovendek, stoere vent! Het water is hier ook zo mooi, zo helder, turquoise, groen en vooral heel aangenaam warm. Het enige nadeel volgens Anna en Vic is dat het zout water is maarja, dat heb je nu eenmaal in de zee.
Anna bleek ‘s avonds wel wat moeite te hebben met in slaap te vallen (wat nou als de boot zinkt, kan de boot tegen regen, kan de boot tegen onweer, ik mis Nemo, ik heb buikpijn, ik voel me huilerig) dat we plekken hebben gewisseld. De mannen bij de mannen en de vrouwen bij de vrouwen, ze heeft daarna als een roosje geslapen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley